مشاعره با حرف آ

آن گل که چو من هزار دارد بلبل

دانی به سرش چیست پریشان کاکل

روئیده میان سبزه‌زاری ریحان

یا سرزده در بنفشه زاری سنبل

 هاتف اصفهانی

...................................................................................

آیینهٔ نورست رخ یار امشب

ای مه، بنشین در پس دیوار امشب

ای مهر بپوش روی خود را در ابر

ای صبح، دم خویش نگه دار امشب

 هلالی جغتایی

..............................................................................

آن که آسان می‌سپارد جان به دیدارت منم

آن که مشکل می‌پسندد کار آسانم تویی

آن که می‌گرید به یاد لعل خندانت منم

آن که می‌خندد به کار چشم گریانم تویی

 فروغی بسطامی

..............................................................................

آسمان خیمه زد از بیرم و دیبای کبود

میخ آن خیمه ستاک سمن و نسرینا

کسایی

...................................................................................

آسمان چون جمع مشتاقان پریشان میکند

در شگفتم من نمی پاشد زهم دنیا چرا؟

 شهریار

..................................................................................

1-آن کس است اهل بشارت که اشارت داند

نکته هاهست ولی محرم اسرار کجاست

• ۲-آنان که خاک را به نظر کیمیا کنند

آیا بود که گوشه چشمی به ما کنند

• ۳-آتش آن نیست که از شعله او خندد شمع

آتش آن است که در خرمن پروانه زدند

• ۴-از پای تاسرت همه نور خدا شود

در راه ذوالجلال چو بی پا و سر شوی

• ۵-ای دوست به پرسیدن حافظ قدمی نه

زان پیش که گویند که از دار فنا رفت

• ۶-اهل نظردوعالم در یک نظر ببازند

عشق است و داو اول برنقد جان توان زد

• ۷-ای صبا سوختگان برسر ره منتظرند

گر از آن یار صفر کرده پیامی داری

• ۸-اگرت سلطنت فقر ببخشند ای دل

کمترین ملک تو از ماه بود تا ماهی

• ۹-ادب و شرم تورا خسرو مه رویان کرد

آفرین برتو که شایسته صد چندینی

• ۱۰-اهل کام وناز رادر کوی رندی جای نیست

رهروی باید جهان سوزی نه خامی بی غمی

• ۱۱-ای آفتاب آهسته تر برام قصرش کن گذر

ترسم صدای سایه ات خواب است بیدارش کند